Photo Diary #8

Deze week startte niet zo goed als je naar het weerbericht keek. Ze voorspelden alleen maar onweer en regen en dat hebben we ook gekregen. Ik slaap onder het dak en aangezien het de vorige week zo drassig aan toe ging, was heel mijn bureau bedekt met water omdat er blijkbaar regen onder de dakpannen was gevlogen en dat lekte dus door het plafond heen. Gelukkig heb ik dat geen tweede keer meegemaakt, want het was wel even verschieten toen ik mijn kletsnatte schoolboeken daar zag liggen. Twee nachten heb ik amper geslapen door de verschrikkelijke regen tegen mijn raam en het onweer waar ik het zo benauwd van krijg. Gelukkig zijn de hagelbollen die in andere delen van België gepasseerd waren, niet over ons huisje heen gegaan. Duizenden auto’s en dakramen zijn geblutst of gebroken. Sterkte voor de mensen die dit hebben moeten doormaken.

Toen mijn ouders terugkwamen van de supermarkt, hadden ze iets voor me meegenomen. Ik ben er super blij mee, want ik heb het wel degelijk over een aardbeiplantje en deze fruitsoort is, zoals jullie al weten, mijn grootste verslaving. Momenteel zijn het gewoon nog zaadjes in een potje zand, maar wanneer ze eenmaal volgroeid zijn, kan ik zo veel smullen van deze bosaardbeien als ik maar wil. Het lijkt me fijn om het groeiproces van deze plantjes op te volgen tot ze echt vruchten afgeven. Ik zal dat ongetwijfeld met jullie delen op mijn blog.

Dat was trouwens niet het enige dat ze hadden gekocht. Ik had het nog nooit eerder gezien of gegeten, maar mijn eerste aanraking met een kokosnoot is nu een feit. Eerst hebben we het sap opgedronken, maar aangezien we dat door vier moesten delen, bleef er niet veel van over. Ik vind het wel geweldig lekker en weet nu al dat ik later elke dag een kokosnoot zou kopen (of dan toch het sap). In het begin proeft het een beetje zout, maar de nasmaak is gewoon verrukkelijk: net als de vulling van een Bounty. Van het vruchtvlees zelf ben ik een minder grote fan. Het is namelijk erg droog en taai. Na een paar happen was ik dan ook voldaan. Gelukkig is de rest van het gezin er wel helemaal weg van, want het zou zonde zijn om deze tropische vrucht weg te gooien. De kokosnoot openen was makkelijker gezegd dan gedaan. Papa heeft er een tijdje op zitten kloppen met zijn hamer en na een tijdje verscheen er dan toch een bast ik. We waren al aan het juichen, maar toen moet het vruchtvlees er nog uitgehaald worden…

Ik vergeet steeds vaker pauzes te nemen tijdens het leren en dat ik niet zo goed. Gelukkig kan ik af en toe nog tijd maken voor een aflevering van Pretty Little Liars. Ondertussen zit ik nog maar aan het begin van seizoen 3, dus ik ben nog wel een aantal uren zoet. Tv kijken is voor mij een ideale ontspanning en daarna kan ik weer vlot leren, maar ik weet dat dit niet voor iedereen even efficiënt werkt. Soms is het echt beter om even een frisse neus te scheppen door bijvoorbeeld de hond uit te laten of een ommetje rijden met je fiets. Je hersenen hebben genoeg zuurstof nodig en daarom is het ook belangrijk om je kamer voldoende te verluchten. Wanneer de temperatuur buiten niet te extreem is, zet ik dan ook de hele dag mijn raam op een kiertje.

Gelukkig waren de wolken daarboven gekalmeerd na een aantal dagen en kon het zonnetje weer vrolijk schijnen. Mijn kamer ligt meer naar het noorden toe, waardoor ik zelden tot nooit zonneschijn in mijn kamer zie. Toch gebeurt dat steeds vaker in de zomer. Het is heerlijk om achter je bureau te zitten terwijl je kunt genieten van een spleetje zon. Ook douchen is geweldig met de zon die lichtjes in je rug brandt. Ik ben een echt zomerkind, al ben ik in de winter ter wereld gebracht. Ik heb het heel erg snel koud en ben dan ook blij wanneer de koude fase van het jaar weer achter de rug is. Eindelijk is het weer tijd voor zomerse jurkjes.

Het was weer een vermoeiende week, gevuld met vele uren studeren en proefwerken die meestal wel goed gingen, maar ik mag niet te vroeg beginnen juichen. Nog een week te gaan en daarna kan ik met volle teugen genieten naar de vakantie waar ik al zo lang naar uitkijk. Ik vond het fijn om deze week af te sluiten met een stukje kersentaart. Zondag is altijd al een snoepdag geweest, maar ik ben erin geslaagd om gedurende (bijna) de hele week gezond te eten en niet te snoepen en dat zonder eetbuien. Ik denk dat ik best fier op mezelf mag zijn. Hopelijk gaat dit stukje taart het tij niet doen draaien, maar wat voor zin heeft het om jezelf van al dat lekkers te ontzeggen? Af en toe van  een zoetigheid proeven moet kunnen.

Zoals ik al zei moet ik nog vijf dagen goed studeren, maar daarna vertrekken we al meteen op weekend. Mijn grootouders hebben namelijk een vakantie geboekt in een bungalowpark en wij mogen hen een tweetal dagen komen bezoeken. Hopelijk is er internet, want ik wil zo snel mogelijk kunnen delen  hoe het daar aan toe gaat.